Een volwassen persoon heeft gemiddeld 100.000 – 150.000 haarfollikels op de schedel. De dichtheid van de haarfollikels is op zijn piek na de geboorte en neemt met de leeftijd af. De haarfollikel kan van beneden naar boven opgedeeld worden in: het lagere gedeelte, het middelste gedeelte (isthmus) en het bovenste gedeelte (infundibulum).

Het lagere gedeelte bestaat uit de haarmatrix en de haarschacht. De haarschacht is het ‘’zichtbare haar’’ en wordt gevormd door de haarmatrix. Aan de basis van de haarfollikel ligt de dermale papil. De dermale papil bestaat uit gespecialiseerde mesenchymale cellen die allerlei signaalstoffen, groeifactoren en nutriënten produceren. De dermale papil vormt een continuüm met de dermale laag (Dermal Sheath), en ondersteunen elkaar. De dermale papil en de haarmatrix worden tezamen de haarbulbus genoemd.

Het middelste gedeelte wordt aan de bovenkant begrensd door een talgklier, die talg produceert om het haar soepel te houden. Aan de onderkant wordt het begrensd door een klein spiertje, dat zorgt voor het overeind staan van het haar bij bijvoorbeeld kou. Bij de aanhechting van het kleine spiertje bevindt zich de bulge (letterlijk: uitstulping). De bulge en de haarmatrix vormen een nieuw haartje in de haarfollikel. De haarmatrix maakt de haarschacht en de binnenste laag (Inner Root Sheath; IRS) aan. De bulge maakt de buitenste laag (Outer Root Sheath; ORS) aan. Dit kan alleen als de haarmatrix en de bulge voldoende worden geactiveerd door de structuren in de omgeving, zoals de dermale papil en vetweefsel rondom de haarfollikel.

Het bovenste gedeelte van de haarfollikel strekt zich uit vanaf de talgklier tot het niveau van de hoofdhuid. De haarschacht steekt door de opening van de hoofdhuid en wordt zichtbaar.